بلکه بعید است. ما خودمان تحقیقات فشرده ای در زمینه ورزش و سیستم ایمنی بدن انجام می دهیم. می توان گفت که این باعث واکنش های التهابی می شود. در حقیقت ، افرادی هستند که پس از دویدن در ماراتن ، تغییراتی در دستگاه گوارش ایجاد می کنند که شبیه کولیت ایسکمیک ، التهاب روده بزرگ است. متداول نیست ، اما هست گزارش موارد.

شایعترین علامت در چنین افرادی وجود خون در مدفوع است. چه چیزی پشت این است؟

این یک روند تدریجی است. ابتدا دیواره روده نفوذپذیرتر می شود. در یک مرحله آسیب به مخاط وجود دارد. در آزمایشات حیوانات توانستیم این را نشان دهیم سلولهای بیشتری در روده می میرندآپوپتوز نامیده می شود. بنابراین نوعی سایش رخ می دهد. البته سلولهای جدید تولید مثل می کنند ، اما گاهی اوقات سیستم بیش از حد زیاد شده و می تواند فرسایش های بزرگی ایجاد کند که با خونریزی همراه است.

بنابراین آیا به طور کلی ورزش برای دستگاه گوارش مضر است؟

همه چیز دو طرف دارد. البته ، می توانید با خود بگویید: ورزش قتل است. بله ، درست است – بعضی از افراد در این روند کشته می شوند. اما بیشتر اوقات مقدمه ای از خسارت قبلی بود. همچنین درست است که حداکثر بار می تواند به دیواره روده آسیب برساند. با این حال ، س ratherال این است که: در دراز مدت چند و چند بار استرس می گیرم؟ برای نتیجه گیری اینکه به طور کلی ورزش بد است ، فکر می کنم اشتباه است. زیرا روده ها نیز قابل آموزش هستند. تحریک دستگاه گوارش از طریق فعالیت بدنی قطعاً می تواند مفید باشد. این یک روش شناخته شده برای درمان یبوست یا نفخ شکم است.

طبق تحقیقات ، شما می توانید بعضی غذاها، مانند نوشیدنی های انرژی زا ، در ارتباط با ورزش باعث مشکلات گوارشی می شوند. چرا؟

مصرف غلظت بالای کربوهیدرات باعث ایجاد یک شیب اسمزی می شود که آب را به دستگاه گوارش جذب می کند. این باعث کند شدن تخلیه معده می شود ، از جذب آب کافی جلوگیری می کند و می تواند باعث گرفتگی ، حالت تهوع و اسهال شود ، به عنوان مثال.

به عبارت دیگر چگونه می توان از این امر جلوگیری کرد: قبل از تمرین چه چیزی نباید بخورم یا بنوشم؟

محتوای گلوکز در نوشیدنی ها یا ژل ها نباید بیش از شش درصد باشد. به طور کلی ، شما نباید هیچ نوع غذای پر کالری را قبل از تمرین بخورید. اگر جریان خون کافی در دستگاه گوارش نداشته باشید ، این فقط مشکلاتی را ایجاد می کند. مواد لازم به درستی خارج نمی شوند.

جالب است. بسیاری از ورزشکاران قبل و حین مسابقات به میله های انرژی قسم می خورند.

البته ، توصیه های مناسبی نیز در مورد مدت زمان مواجهه وجود دارد که فرد باید از آن گلوکز استفاده کند. این منطقی است اما به شکلی که به راحتی باز می شود. مصرف مخلوطی از کربوهیدرات های مختلف منطقی است.

چرا؟

ظرفیت انتقال گلوکز در دستگاه گوارش محدود است. با انتخاب مخلوطی از گلوکز و فروکتوز یا افزودن کربوهیدرات بیشتر می توانید کمی این مسئله را حل کنید. آبرسانی کافی نیز مهم است. البته نه زیاد ، در غیر این صورت ممکن است کمبود نمک ، به اصطلاح هیپوناترمی ناشی از ورزش وجود داشته باشد.

چه مدت قبل از تمرین باید غذا را متوقف کنم؟ این توصیه اغلب شنیده می شود: دو ساعت. قبول داری؟

بله دقیقا. یا اگر چیزی می خورید ، باید فقط غذای قابل هضم بخورید.

این می تواند یک نمونه باشد؟

موسلی یا بلغور جو دوسر یا میوه خشک شده. شما باید میان وعده ها را از نظر محتوای گلوکز و میزان هضم آنها بررسی کنید.

شما مطالعه ای را در سال 2020 منتشر کردیدجایی که اجازه می دهید افراد آموزش ببینند و سپس آزمایش خون انجام دهند. نتیجه چه بود؟

برای این مطالعه ، ما به عمد افرادی را انتخاب کردیم که ورزشکار نبودند زیرا می توانستیم کمی راحت تر در دستگاه گوارش اختلال ایجاد کنیم. با این حال ، چنین افرادی به همین راحتی به محدودیت های خود نمی رسند. بنابراین ، تغییراتی که ما طی یک تمرین 45 دقیقه ای در آنها ایجاد کردیم خیلی زیاد نبود. با این حال ، ما شواهدی از آسیب اپیتلیال در خون افراد پیدا کردیم. با این حال ، این پس از مصرف سویه باکتریایی برای بیش از چهار هفته بهبود یافت اشریشیا کلی Nisle 1917 او گرفته بود هنگامی که آنها بعد از این مدت دوباره تمرین مشابهی را انجام دادند ، غلظت پروتئین های آسیب رسان به طور قابل توجهی پایین بود. آنها هیچ ورزشی را بین خود انجام نمی دهند ، بنابراین می توان نتیجه تمرین را منتفی دانست.

چگونه این تأثیر را توضیح می دهید؟

یک مکانیسم ممکن این است که سویه باکتریایی وجود دارد استرس اکسیداتیو در دستگاه گوارش را کاهش می دهد. این موضوع قبلاً برای سایر پروبیوتیک ها نشان داده شده است.

بنابراین ، آیا شما به ورزشکاران توصیه می کنید از پروبیوتیک استفاده کنند؟

من می خواهم آن را در چشم انداز قرار دهم. من توصیه نمی كنم كه داروهای متنوعی به ورزشكاران توصیه شود. اما یک چیز می توانم بگویم: در اصل ، شما نمی توانید با پروبیوتیک ها اشتباه کنید. نه تنها در ما ، بلکه در سایر مطالعات نیز از این استفاده شده است اثرات مثبت نشان داده شده. آنها همیشه کاملاً واضح نیستند ، بلکه اغلب فقط گزارش های منفرد هستند یا تأثیرات آنها در همه مطالعات به طور مداوم نشان داده نمی شود. به عنوان مثال ، مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد عملکرد ماراتن هاکسانی که پروبیوتیک مصرف کرده اند به اندازه گروه کنترل در آخرین قسمت از مسیر سقوط نکرده اند.