کهکشانها ، کهکشانها در همه جا

اگر با تلسکوپ به فضا نگاه کنید ، نه تنها ستاره های راه شیری ، بلکه کهکشان های دیگر را نیز خواهید دید. اما بندرت آنها به زیبایی در اصطلاح کنار هم قرار می گیرند. کوپلند سپت در صورت فلکی لئو. ستاره شناس انگلیسی رالف کوپلند خوشه هفت کهکشان را در سال 1874 کشف کرد. اما هنوز به عنوان تصویری از آنچه باید در فضای وسیع یافت ، مناسب است.

اخیراً ، ستاره شناسان برای جلب توجه به یک پروژه جاه طلبانه مجدداً به سپته روی آوردند: در عرض شش سال ، آنها یک نقشه عظیم از آسمان ایجاد کردند ، طبق مرکز تحقیقات آمریکایی Noirlab بزرگترین در نوع خود تا به امروز. سه تلسکوپ بزرگ 1405 شب در حال کار بودند و نیمی از آسمان را برای کهکشان جستجو می کردند. در پایان ، دانشمندان توانستند بیش از یک میلیارد جزیره ستاره ای را در مجموعه داده 1000 ترابایتی خود ردیابی کنند. این نقشه که از ده تریلیون پیکسل تشکیل شده است ، یکی است صفحه اصلی ایجاد شده قابل رویت.

نظرسنجی میراث DESI به سادگی نوعی کار مقدماتی برای یک پروژه حتی بیشتر جاه طلبانه کیهانی است: طی پنج سال آینده ، فیزیکدانان نجوم می خواهند بیش از 35 میلیون کهکشان را از پایگاه داده مشاهده کنند. آنها نه تنها می خواهند موقعیت مناسب در آسمان ، بلکه فاصله تقریبی آنها با ما و سرعت نسبی آنها را نیز تعیین کنند.

برای این منظور آنها دوربین ویژه ای ساخته اند ، ابزار طیف سنجی انرژی تاریک. در آینده ، او به رصدخانه ملی Keith Peak در آریزونا نگاه می کند. داده های آنها احتمالاً بهتر می تواند درک کند که چگونه فضا طی 13 میلیارد سال گذشته تکامل یافته است. این پیش شرط رمزگشایی از جوهر انرژی تاریک مرموز است. این اجازه می دهد تا جهان سریعتر و سریعتر گسترش یابد ، بنابراین به طور مداوم در حال افزایش فاصله بین کهکشان ها است.