تا به امروز اطلاعات کمی در مورد انیشتین در دست است. اما برخلاف خواهر و برادرهای حتی سنگین تر آن در لبه جدول تناوبی – یعنی فرمیوم ، مندلیوم ، نوبل و لارنس – حداقل فرصتی برای تحقیقات دقیق وجود دارد: با تلاش زیاد می توانید چندین میلیاردم گرم ایزوتوپ انیشتین -254 تولید کنید و به لطف مطالعه عمیق نیمه عمر 276 روزه.

اما در عمل ، همه چیز بسیار پیچیده است ، همانطور که آبرگل و همکارانش در سال 2020 فهمیدند – نه تنها هنگامی که با یک بیماری همه گیر روبرو هستید. مثل محققان در طبیعت “ گزارش داد که آنها ابتدا مقادیر زیادی نوترون را با استفاده از یک راکتور هسته ای ویژه در آزمایشگاه ملی اوک ریج ، به کوریوم ترانورانیک با سهولت قابل تشخیص شلیک کردند. در نتیجه ، هسته های اتمی رشد می کنند و در یک زنجیره طولانی از واکنش های هسته ای گاهی اوقات به انیشتین تبدیل می شوند. با این وجود ، در پایان ، محققان فقط 250 میلیارد قسمت از ماده را جمع کرده اند.

و برخلاف برنامه ، نمونه به شدت آلوده به کالیفرنیا ، همسایه سبکتر اینشتین در جدول تناوبی بود. فقط با رویه خاصی که توسط همكاران یك سازنده مشهور سلاح هسته ای در لس آلاموس تهیه شده است ، تحقیقات ساده ای انجام می شود. متأسفانه ، همه گیری پس از آن با انسدادهای مختلف مداخله کرد ، در طی آن بسیاری از نمونه ها متلاشی شدند زیرا تیم کاملاً خود مخرب بود. در ارتباطات شرح داده شده است.

پیش از این ، محققان توانسته بودند حداقل طول پیوند یک عنصر خاص ، یعنی فاصله ترکیبی انیشتین با سایر مواد را تعیین کنند. همچنین به نظر می رسد که خصوصیات شیمیایی آن با خواص همسایگان آن در جدول تناوبی کمی متفاوت باشد.