تا کنون ، علم بیش از 60،000 گونه درخت را می شناسد. و سالانه ده ها مورد بازنویسی می شوند. به ویژه در مناطق گرمسیری کوهستانی و جنگل های بارانی پست ، هنوز گونه های درختی ناشناخته وجود دارد. اما تنوع آنها در سراسر جهان تهدید می شود ، خلاصه شده توسط گزارش بین المللی حفاظت از باغ های گیاه شناسی “گزارش وضعیت درختان جهان”: بنابراین ، یک سوم گونه های درختی در ادامه حیات خود در معرض خطر هستند ، اگرچه ممکن است تعداد آنها حتی بیشتر باشد. اندازه جمعیت بسیاری از گیاهان مشخص نیست ، زیرا آنها در مناطقی رشد می کنند که به ندرت توسط گیاه شناسان مورد بازدید قرار می گیرد. تنها بیش از 40 درصد دارای جمعیتی هستند که ایمن تلقی می شود.

این بدان معناست که تعداد درختان در معرض خطر بیشتر از اکثر گروه های مهره دار است. بیشترین سهم گونه های در حال انقراض در جزایری مانند سنت هلنا ، ماداگاسکار یا موریس وجود دارد ، جایی که بیش از 50 درصد از گونه های درختی موجود در اینجا در معرض خطر هستند. اما وضعیت در قاره ها نیز بد به نظر می رسد. در برزیل و چین ، یک پنجم گونه ها در معرض خطر انقراض در نظر گرفته می شوند ، در مالزی – یک چهارم – از جمله نمایندگان مشهور مانند گلاب و چوب ماهون. بنابراین چند نمونه از 440 گونه شناخته شده است که بسیار در معرض خطر هستند ، مانند سرو مولانجه در مالاوی ، کارومیا گیگاس در تانزانیا ، که تنها شش مورد از آنها در سال 2015 یافت می شود ، یا Sorbus arvonensis با 30 فرد وحشی در شمال ولز.

دلایل اصلی کاهش درختان شامل کشاورزی و دامداری است که حداقل در 40 درصد موارد حداقل به کاهش کمک می کند. این امر به ویژه در مورد جنگل های گرمسیری و جنگل های کوهستانی صادق است ، که از نظر گونه بسیار غنی هستند و در عین حال به شدت از بین می روند. در رتبه دوم ، با 27 درصد ، جنگل زدایی از طریق بهره برداری بیش از حد از جنگل ها قرار دارد. این امر علاوه بر چوب ماهون و گلاب ، برای خانواده Dipterocarpaceae در آسیای جنوب شرقی نیز صدق می کند. آتش سوزی یا تغییرات آب و هوایی ، از سوی دیگر ، فقط بعداً رخ می دهد. با این حال ، شرکت کنندگان تأکید می کنند که نمی توان اثرات گرمایش زمین را روی تعداد آتش سوزی ها یا جابجایی زمین های کشاورزی در نظر گرفت.