بر این اساس ، اولین شواهد از نقش انعطاف پذیر شست را می توان در انسان های سایت Swartkrans یافت ، که حدود دو میلیون سال پیش در آفریقای جنوبی زندگی می کردند – آنها اعضای اولیه جنس هستند همو یا آن پارانتروپوسکه ظاهراً هر دو قبلاً حیواناتی را شکار کرده بودند و قادر به قصابی آنها بودند. انگشت شست بزرگتر Australopithecus sediba در مقابل ، مهارت او بیشتر شبیه انگشت شست یک شامپانزه بود ، همانطور که تجزیه و تحلیل نشان می دهد. این تعجب آور است زیرا اعتبار استفاده از ابزارهای سنگی به استرالوپیتکه نیز تعلق دارد. یافته ها از دست ها نیز کاملاً در تصویر قبلی نمی گنجد همو پوشید: تاکنون هیچ اثری از استفاده از ابزار در مکان های این گونه اولیه انسان تا حدودی مرموز با مغز نسبتاً کوچک یافت نشده است که احتمالاً 250 هزار سال پیش زندگی می کرده است. دستان H. nadeli اما برای آن مهارت کافی است. شاید ، همانطور که محققان در مطالعه خود بحث کردند ، در اینجا روشن است که حجم مغز ، کمتر از پیچیدگی آن ، می تواند دستاوردهای فنی و فرهنگی یک فرد اولیه را تعیین کند.

به طور كلی ، محققان گمان می كنند كه مهارت مهارت دست ها ، كه منجر به كارآیی بیشتر در شكار می شود ، و انبساط تدریجی مغز كه دست به دست هم می دهد و از فرصت های غذایی بهتر برخوردار هستند ، به یكدیگر وابسته هستند. شاید این باعث ایجاد انگیزه ای تکاملی شود ، و سپس او به آن انگیزه داد انسان راست قامت به او اجازه داد اولین گونه گسترده انسانی شود.