هنگامی که به دنبال تفاوت بین انسان و میمون هستید ، باکتری های دهان و دندان برجسته نمی شوند. در اینجا همچنین تفاوت های کشف مهیجی وجود دارد ، مانند یک تیم تحقیقاتی به رهبری جیمز فلووز یتس از م Instituteسسه تاریخ بشر ماکس پلانک اکنون در انتشارات PNAS مستند شده است. بنابراین ، جانوران دهان و دندان در طی تکامل انسان تغییر کرده است ، به ویژه در یک مرحله در مقایسه با خطوط میمون های آفریقایی و میمون های سرباز دنیای جدید: انسان های مدرن دارای باکتری هایی هستند که به هضم غذاهای نشاسته ای کمک می کنند.

محققان از تجزیه و تحلیل متاژنومی برای بررسی ترکیب یک بیوفیلم معمولی بر روی دندان 124 گونه مختلف استفاده کردند: از گونه های زنده مانند انسان و میمون های مختلف ، اما همچنین آثار ژنومیک باکتری ها بر روی دندان های نئاندرتال های منقرض شده و افرادی که در عصر یخبندان زندگی می کنند . توافق بسیار خوبی وجود داشت. به نظر می رسد که یک گروه عمده از ده جنس باکتریایی معمولاً در استعمار میکروبی دهان در گروه میمون ها و انسان ها معمول باشد. این استعمارگران قدیمی را که ظاهراً تکامل یافته اند نیز می توان روی دندان میمون های سرباز یافت ، شاخه ای که فاصله بیشتری از خانواده دارد. خطوط این گروه اصلی از میکروب های دهانی احتمالاً در 40 میلیون سال پیش در جد مشترک گروه های بزرگی از میمون های بینی خشک و مرطوب نقش داشته اند.

همچنین در حیوانات دهانی انسان و شامپانزه ها تفاوت های چشمگیری وجود دارد که از عصر یخبندان جوانتر در اروپا ظاهر می شود: در اینجا جانوران دهانی انسان به طور قابل توجهی بزرگتر می شود. استرپتوکوک ها-انواع در معرض قرار گرفتن این نوع باکتریها آنزیم تخریب نشاسته آمیلاز را تولید می کنند. آنها به هضم غذاهای نشاسته ای تهیه شده از غلات کمک کردند. جانوران دهان و دندان احتمالاً زمانی شروع به تغییر کرد که بشر از حدود 14000 سال پیش شروع به تغییر رژیم غذایی و مصرف بیشتر مواد نشاسته ای کرد. این تغییر را نمی توان در نئاندرتال های مشابه دیگر اما پیر از نظر جانوران دهان مشاهده کرد. شاید تغییر در رژیم غذایی ، جانوران باکتریایی سازگار و شاید پخت غذاهای نشاسته ای باعث شده است که افراد مدرن کالری بیشتری از رژیم خود دریافت کنند.