پیش از این ، برف با دمای بالای صفر بر روی زمین ریخته بود. در چنین شرایطی بلورهای یخ در تماس با سطح زمین شروع به ذوب شدن می کنند. بلافاصله بالاتر از این ، وضعیت آبکی می شود. در چنین حالتی ، مراحل نه تنها برف را کمی نزدیکتر می کنند ، بلکه قوام آن را به شدت تغییر می دهند. سپس پس زمینه تیره قابل مشاهده می شود.

گربه ، که باید لایه تازه افتاده را بچیند ، با هر مرحله توده ای که قبلا ذوب شده و تا حدودی موز دار است را در زیر هر پنجه فشرده کرده و آن را به صورت شعاعی به طرفین فشار داده است. همانطور که از مبارزات گلوله برفی مشخص است ، شکل دادن و تثبیت برف به ویژه هنگامی که درجه حرارت آن نزدیک به صفر است بسیار آسان است. در این حالت ، مخلوط کریستالی که به هر حال در شرف ذوب شدن است ، با فشار دستها نیز تا حدی مایع می شود.

به اصطلاح ناهنجاری چگالی آب در اینجا نقش اساسی دارد. زیرا برخلاف اکثر مواد ، در صورت جامد شدن منبسط می شود و در حالت مایع از حجم آن کاسته می شود. اگر برف را فشار دهید ، بخشی از آن ذوب می شود. به محض افت فشار ، آب مذاب دوباره یخ می زند. با استفاده از این ترفند می توانید گلوله خود را به خصوص سخت کنید.

این مکانیسم احتمالی برای شکل گیری دونات مرموز را نشان می دهد: وقتی برف در تماس با زیرزمین نسبتاً گرم قرار می گیرد ، تا حدی ذوب می شود و لایه نازکی از آب را تشکیل می دهد. این با فشار پنجه های حیوان فشرده می شود و به صورت شعاعی به سمت کنار فشار داده می شود. این یک مهره حلقه ای شکل ایجاد می کند که بلافاصله آزاد می شود – و تا حدی دوباره یخ می زند و در نتیجه سفت می شود. این گرمای تبلور را منتشر می کند ، که عمدتا به محیط جریان می یابد. این روند ذوب را در مجاورت سریع تسریع می کند. در همان زمان ، برف سست توپ ها متورم می شود. با گذشت زمان ، ذوب برف ادامه خواهد یافت. لایه سفید قبلی به دلیل افزایش میزان آب ، نازک تر و شفاف تر می شود. کف تیره بیشتر و بیشتر چشمک می زند ، مخصوصاً روی پله ها و به صورت حلقه ای که مستقیماً دور دونات است. این بوسیله آب مذاب ایجاد می شود ، که برآمدگی هنگام شکل گیری جلوی آن رانده و گرمای تبلور حاصل از سخت شدن تپه را جذب می کند.