[ad_1]
دره جردن یکی از مهمترین مسیرهای مهاجرت پرندگان در جهان است. با این حال ، پرندگان در معرض خطر مسمومیت توسط سموم دفع آفات هستند. مواد شیمیایی باید با موش و موش مبارزه کنند ، اما به پرندگان شکاری که جوندگان می خورند آسیب می رسانند. بنابراین ، یوسی لشم به جغدها به عنوان کنترل آفات بیولوژیکی اعتماد می کند. وی همراه با همکارانش از اردن و سرزمین های فلسطین ، پروژه حفاظت از پرندگان خود را رهبری می کند. وی در یک مصاحبه توضیح می دهد که تیم بین المللی در هنگام بحران چگونه کار می کنند و چگونه حفاظت از طبیعت می تواند به صلح کمک کند.
RiffReporter: شما سالها متعهد شده اید که از طریق حفاظت مشترک بین اسرائیلی ها ، فلسطینی ها و اردنی ها تفاهم را ارتقا دهید. فکر می کنید چرا پرندگان می توانند صلح جو باشند؟
یوسی لشم: پرندگان نماد آزادی و بی نهایت مانند تقریباً هر موجود زنده دیگری هستند. آنها به هیچ کشوری تعلق ندارند – آنها بین کشورها و حتی قاره ها به عقب و جلو می گردند و از این رو نمادی شبه تجسم صلح هستند. به همین دلیل ، ما همکاری خود را بین اسرائیلی ها ، اردنی ها و فلسطینی ها برقرار کرده ایم ، همانطور که از یک ربع قرن پیش آغاز شد ، تحت این شعار: “پرندگان مهاجر مرز نمی شناسند”. پس چرا ما که از پرندگان محافظت می کنیم باید در مرزها بایستیم؟

© توماس کرومناکر (با جزئیات)
یوسی لشم یوسی لشم محافظ برجسته پرندگان در اسرائیل است. این 74 ساله استاد افتخاری جانورشناسی در دانشگاه تل آویو است. او مهاجرت پرندگان را با استفاده از سیستم های راداری ، از جمله ، مطالعه کرد و اکنون در حال ایجاد اتحاد برای حفاظت از طبیعت در سراسر مرزهای اسرائیل است. وی به دلیل فعالیت در محافظت از پرندگان و جلوگیری از حمله پرندگان جوایز متعددی دریافت کرده است.
آنها به کشاورزان در اسرائیل ، اردن و سرزمین های فلسطین نشان دادند که تهیه جعبه های تودرتو برای جغدها می تواند جوندگان را به طور طبیعی کنترل کند و از گسترش مواد شیمیایی کشاورزی بکاهد. چگونه این پروژه شکل گرفت و امروز کجاست؟
در ابتدا ، ما این کار را فقط در طرف اسرائیل انجام دادیم و به سرعت فهمیدیم که این فقط برای کاهش سموم دفع آفات در یک طرف اردن کافی نیست. البته جغدها در دو طرف مرز و همچنین کرانه باختری فلسطین شکار می کنند. سپس به دنبال شرکا گشتیم. فقط به این دلیل که افرادی مانند شریک اردنی من ، ژنرال منصور ابو رشید را پیدا کردیم ، توانستیم ایده را پیش ببریم و آن را موفق کنیم. از زمان شروع کار با اردن در سال 2002 و سپس با فلسطینیان در سال 2007 ، در هر شرایطی به آن پایبند بوده ایم. و بحران های سیاسی بسیاری وجود داشت. فقط در سال گذشته ، به دلیل Covid-19 نتوانستیم ملاقات کنیم. بنابراین ما از طریق بزرگنمایی ادامه دادیم.
حفاظت از پرندگان در دره اردن
دره اردن که به آن دره بت شین نیز گفته می شود ، یک ساعت با بیت لحم ، بین اسرائیل ، اردن و کرانه باختری فلسطین فاصله دارد. این منطقه بخشی از دره ریفت ، یکی از مهمترین مسیرهای مهاجرت پرندگان در جهان است: میلیون ها پرنده از اروپا ، روسیه و آسیای میانه از این منطقه به عنوان ایستگاه برای سوخت گیری در مسیر خود به سمت مناطق زمستانی آفریقا و بازگشت استفاده می کنند. صدها پرنده شکاری در معرض خطر انقراض ، مانند عقاب بزرگ ، عقاب شاهنشاهی ، مرلین ، مرداب و مرغ ، در اینجا زمستان می گیرند.
با این حال ، در گذشته ، حیوانات هنگام شکار جوندگان به طور دسته جمعی می مردند. دلیل این امر استفاده گسترده از سموم دفع آفات برای کنترل موش و موش بود. آنها به دلیل عدم موفقیت در 35 درصد برداشت گندم مقصر شناخته شده اند. علاوه بر حیوانات کوچک ، مواد شیمیایی خاک و آبهای زیرزمینی را آلوده کرده است – و پرندگان مهاجر را به طور غیرمستقیم مسموم کرده است.
برای کاهش قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی ، استاد دانشگاه افتخاری تل آویو ، یوسی لشم ، از اواسط دهه 1980 به کنترل آفات بیولوژیکی اعتماد کرده است: جفت علف های هرز که در دره جردن زندگی می کنند ، سالانه 2000 تا 6000 جوندگان می خورند. در آن زمان جمعیت جغدهای خاکستری در دره اردن نسبتاً کم بود ، زیرا هیچ مکان مناسبی برای پرورش وجود نداشت. متخصص حفاظت از محیط زیست Leshem و همکارانش سپس اولین جعبه های لانه سازی جغدها را در یک کیبوتس در Sde Eliahu نزدیک مرز ، برخی از مهمات ارتش سابق ، نصب کردند. بعداً شرکایی در اردن و کرانه باختری فلسطین به او پیوستند. این برنامه در حال حاضر یکی از موفق ترین برنامه های کنترل آفات بیولوژیکی در جهان است.
همکاری در شرایط بحرانی مانند الان چگونه کار می کند؟
[ad_2]