رپیدزهای معمولی دارای چندین ترفند برای حرکت بسیار سریع از مناطق زمستانی خود هزاران مایل شمال برای تولید مثل در طول مهاجرت سالانه پرندگان است. آنها حتی سریعترین خلبانان نیستند و حتی به طور منظم برای یک میان وعده سرعت خود را کاهش می دهند – اما با توجه به ارزیابی حیوانات مجهز به ابزار اندازه گیری پس از یک سال پرسه ، هنوز هم به طور متوسط ​​570 کیلومتر در روز سفر می کنند. در صورت لزوم می توان این کار را خیلی سریعتر انجام داد: تیمی از پرنده شناسان سوئدی به رهبری سوزان اوکاسون از دانشگاه لوند می نویسد: ضبط کننده بیش از 830 کیلومتر در روز در یک سفر نه روزه حرکت می کند. در رتبه بندی منتشر شده در “iScience”.

این تیم ابزار اندازه گیری سرعتهای معمول را داشت (آپوس آپوس) که در اوایل تابستان در یکی از شمالی ترین مناطق پرورش گونه زندگی می کنند. در پاییز ، حیوانات کاملاً آرام و با توقف های متوسط ​​از شمال اسکاندیناوی به جنوب شرقی اروپا و از آنجا در امتداد دریای مدیترانه به تدریج به جنوب اسپانیا و مراکش پرواز می کنند. آنها سپس زمستان را در جنوب آفریقا سپری می کنند. در بهار ، با این حال ، آنها پرواز بسیار هدفمندتر و سریع تری را در یک مسیر مستقیم به سمت شمال به مکان های تولید مثل سنتی خود انجام می دهند. در آنجا ، محققان پس از یک سال توانستند بسیاری از سنسورهای متصل را پیدا و ارزیابی کنند.

محققان نشان می دهند که چگونه حیوانات در بهار به طور متوسط ​​به مسیر بازگشت 8000 کیلومتری نزدیک می شوند. آنها از یک استراتژی مختلط معمول برای گونه های پرندگان کوچک و سبک پیروی می کنند: بخشهای سریع با وقفه هایی که در آن حیوانات از حشرات موجود در هوا تغذیه می کنند ، متناوب می شوند. اوكسون توضیح می دهد ، حیوانات سریع به عنوان حشره خوار ، مجبور نیستند قبل از مهاجرت ، ذخایر چربی خود را بخورند ، كه در حین پرواز با خود حمل می كنند تا بتوانند سریعتر پرواز كنند.

علاوه بر این ، سرعت دهندگان همچنین به زمان پرواز مورد انتظار علاقه مند هستند تا بهترین زمان ممکن را برای شروع از شمال بگیرند. داده ها حاکی از آن است که حیوانات وزش باد فعلی را در نقطه عزیمت تخمین نمی زنند ، اما به روشی هنوز ناشناخته پیش بینی می کنند که الگوهای باد در طول مسیر طی چند روز آینده چگونه خواهد بود. برای حیوانات این امکان وجود دارد که تغییرات فشار هوا را با شرایط جوی گسترده مرتبط کنند ، که معمولاً پرواز شمال را ساده می کند. با زمان مناسب برای عزیمت در بهار با چرخ دم ، ملوانان در هنگام عبور از صحرا و مدیترانه در مقایسه با پرواز پاییزی به جنوب ، حدود 20 درصد انرژی صرفه جویی می کنند.

گونه هایی مانند روزه معمولی ، اما سایر حشرات حشرات مانند پرستوها یا پرندگان کوچک آواز که ذخایر انرژی خود را در طی مهاجرت پرندگان از طریق دوره های کوتاه شکار حشرات دوباره پر می کنند ، به ویژه در معرض خطر تغییرات محیطی هستند. اگر حیوانات برای مدت طولانی در شرایط بد آب و هوایی در یک مکان گیر کنند ، مرگ و میر می تواند رخ دهد. انقراض دسته جمعی مرموزی در آمریکای شمالی در پاییز گذشته رخ داد ، که محققان آن را به تأثیرات مضر آب و هوایی و زیست محیطی نسبت می دهند که گونه های مهاجر را در مرحله شکننده مهاجرت پرندگان به هم می ریزد.