دوستداران داستان های ترسناک از نظر روانشناختی با Crown Pandemic بهتر کنار می آیند. این نتیجه یک مطالعه کوچک است که توسط محققانی که با کلتان اسکریونر از دانشگاه شیکاگو کار می کنند در مجله انجام شده است »تفاوت های شخصیتی و فردی“آن زمان ما مورد توجه قرار گرفتیم.

زیست شناس و همکارانش از 310 آزمودنی بصورت آنلاین در مورد چگونگی کنار آمدن با بحران کرونر و مصرف رسانه ای آنها س askedال کردند: آیا آنها تماشای فیلم های آخر زمان و سریال های زامبی را دوست دارند – یا بهتر بگویم فیلم ها و سریال های کمدی را دوست دارند؟ بنابراین ، طرفداران ژانر بیماری با بیماری همه گیر بهتر کنار آمدند. هر کسی که به اصطلاح بیشتر تماشا کرده باشد. فیلم های پیش ساخته قبل از همه گیری ، چه در مورد زامبی ها ، حمله های بیگانگان یا سایر اشکال آخرالزمان ، گفت که او برای همه گیری کنونی آمادگی بهتری دارد. محققان همچنین ترس از انعطاف پذیری بیشتر ، یعنی انعطاف پذیری روانی در برخورد با بیماری همه گیر را برای دوستان خود تأیید کرده اند.

مدلی از وحشت واقعی

جان جانسون ، استاد روانشناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا ، در یک خبرنامه مطبوعاتی گفت: “کسانی که قبل از همه گیری فیلم های خاصی را تماشا می کردند ، به طور آشکار به آنها کمک کردند.” تأثیر احتمالی شخصیت محاسبه می شود. جانسون نتیجه می گیرد که این داستان ها نه تنها سرگرم کننده بلکه برای زندگی نیز آماده می شوند. مصرف یک تمرین ذهنی برای یک واقعه واقعی است. همانطور که نویسندگان در گزارش خود توضیح داده اند ، این تجربه داستانی می تواند به عنوان الگویی برای یک بحران واقعی واقعی به مخاطب خدمت کند. مواجهه با آن به تمرین استراتژی های ذهنی برای کنار آمدن با وحشت و در نتیجه آماده شدن برای یک بحران واقعی کمک می کند.

با این حال ، یک تفسیر علی سبب می شود یافته ها بیش از حد باشد. از آنجا که ارتباط بین ترجیح دادن به وحشت و برخورد با تاج نیز ممکن است از این واقعیت ناشی شود که برخی از افراد معمولاً سناریوهای ترسناک را بهتر از دیگران ، چه در صفحه نمایش و چه در جلوی درب ورودی خود ، اداره می کنند. این بدان معناست که اعصاب قوی تر شرط ترجیحات دردناک فیلم خواهد بود – نه نتیجه آنها. اما در هر دو مورد ، این ترجیحات حداقل شاخص خوبی برای اعصاب هستند.