اگر زیست شناسان می خواهند بدانند که کدام حیوانات کوچک در یک منطقه زندگی می کنند ، گاهی اوقات آنها باید به روش ها عادت کنند و به عنوان مثال ، گلوله های تف را از بین ببرند. ضایعات غذایی که قوس نامیده می شوند و توسط جغدها و پرندگان شکاری خفه می شوند ، حاوی استخوان ها یا پوسته های شکاری قابل هضم نیستند ، سپس می توان آنها را شناسایی کرد. با کمک این بقایا ، دو زیست شناس Dragan Chobanov از آکادمی علوم بلغارستان و Boyan Milchev از دانشگاه جنگلداری در صوفیه موفق شدند ثابت کنند که گونه های ملخ در معرض خطر انقراض Bradyporus macrogaster این ماده هنوز در مناطق خاصی از بلغارستان یافت می شود – حتی اگر به نظر می رسد در آنجا یک غذای محبوب گوش باشد. این توسط دو محقق در مجله “Travaux du Muséum National d’Histoire Naturelle› Grigore Antipa ‹” گزارش شد..

به طور کلی ، منطقه بالکان یکی از غنی ترین گونه های ملخ ، جیرجیرک و ملخ در اروپا و به طور کلی یکی از متنوع ترین مناطق عرض های معتدل جهان قدیم است. به ویژه تشخیص حشرات در منطقه کوهستانی و گاهی صعب العبور نسبتاً دشوار است. با این حال ، جغدها مانند جغدها نیز دوست دارند حشرات بزرگ بخورند و غالبا پوسته کیتینوس آنها بدون تجزیه آزاد می شود. بنابراین ، چوبانوف و میلچف گاو پرندگان را از 53 سایت تولید مثل تجزیه و تحلیل کردند و بطور مرتب بقایای سه گونه ملخ را پیدا می کردند.

هر سه گونه در بلغارستان نادر یا در معرض خطر در نظر گرفته می شوند ، که البته مانع غارت عقاب نمی شود. طبق مشاهدات دانشمندان ، جغدها باید به حشرات بزرگ متوسل شوند ، به ویژه هنگامی که طعمه های ترجیحی آنها مانند پستانداران کوچک و متوسط ​​و پرندگان کاهش یافته باشد.

بار …

وقوع تجمعی Bradyporus macrogaster چوبانوف و میلچف همچنین باقیمانده مواد غذایی را در یکی از مناطق ارزیابی می کنند که نشان می دهد باید از این سایت بهتر محافظت شود: بدیهی است که شرایط بهینه را برای چنین برگهای بزرگ فراهم می کند. زیست شناسان در مناطق دیگر نیز باید بیشتر بدانند که جغدها چه حشرات می خورند تا درباره تنوع زیستی محلی بیشتر بدانند.