با این حال ، تیم کانادایی ارتباط قوی تری با رفاه داشتند: تأثیر مدیریت زمان بر رضایت از زندگی بیش از 70 درصد بیشتر از رضایت شغلی است: “این غیر منتظره است ، زیرا مدیریت زمان معمولاً به عنوان یک مهارت برای پیشرفت حرفه ای تلقی می شود. “، ایون و همکارانش می نویسند. خستگی عاطفی ، استرس و افسردگی به ترتیب با مدیریت زمان رابطه منفی داشتند ، اما نه چندان قوی: “مدیریت زمان نمی تواند آنقدر به کاهش استرس کمک کند که رفاه را افزایش دهد.”

علاوه بر این ، مدیریت زمان همراه با عزت نفس بالاتر و این باور است که فرد بر سرنوشت خود کنترل دارد. نویسندگان می نویسند که هر دو می توانند مدیریت زمان خوب را ارتقا دهند ، اما پیامدهای آن نیز هستند. متأسفانه ، این فرصت را از دست می دهید که در مورد رابطه احتمالی علی از نظر رفاه بحث کنید. بهزیستی ذهنی مطمئناً می تواند زمان خود را به خوبی مدیریت کند. سلامت روان می تواند یک فرض مشترک باشد که رابطه بین مدیریت زمان و رفاه را واسطه می کند. این نشان می دهد که مدیریت زمان حداقل تا حدی یک ویژگی پایدار است.

مدیریت زمان یک داروی چاره ساز نیست

ایون و همکارانش گمان می کنند که یادگیری مهارت های لازم در اوایل زندگی می تواند زندگی را در مسیر سریع قرار دهد. به عنوان مثال ، آموزش می تواند کمک کننده باشد استرس را کاهش دهیدبه با این حال ، نویسندگان هشدار می دهند که مدیریت زمان را به عنوان داروی چاره در نظر نگیرید. معلوم نیست که چگونه مدیریت زمان خود را به آسانی بیاموزید. جمله عادی: “روز شما به اندازه ساعات بیانسه ساعت دارد” (یا شخص دیگری که دستاوردهای زندگی او را تحسین می کنید) در مورد هرکسی که مسئول مدیریت زمان خود باشد ، صدق می کند. ، اما این کافی نیست: همه الزامات یکسانی ندارند.