به گفته محقق پروسی ، ویلهلم فون هومبولت (1835-1767) ، “انسان تنها انسان از طریق زبان است.” این جمله نه تنها لایت موتیف کتاب جدید یورگن ترابانت است. او همچنین بالاتر از کل زندگی پژوهشی دانشمند و زبان شناس رمانتیک سازنده است ، که بسیار سفر کرده ، قبل از بازنشستگی در دانشگاه آزاد برلین کار می کرد و سپس استاد چند زبانه اروپا در دانشگاه جیکوبز برمن شد. بدون برخی از کنایه ها ، ترابانت که بارها از زبان آلمانی به عنوان یک زبان علمی حمایت کرده و نسبت به تک فرهنگ علمی به زبان انگلیسی هشدار داده است ، سالهای آخر کار خود را در “دانشگاه” گذراند.

کار سیاسی

وی در کتاب Sprachdämmerung خود ، که نویسنده سعی دارد آن را کمتر به عنوان یک اثر سیاسی بفهمد ، نه به عنوان یک اثر سیاسی ، بر اساس کارهای منتشر شده پراکنده قبلی ، که آنها را به صورت موضوعی آزاد گروه بندی می کند ، بنا می کند. این واقعیت که بریدگی های تصادفی وجود دارد و هر فصلی در یک سطح انتزاع نیست ، ماهیت امور است و به هیچ وجه نگران کننده نیست. علاوه بر ملاحظات اساسی (به عنوان مثال ، در مورد وضعیت نشانه شناختی کلمه در تفکر زبانی هومبولت) ، شخص از خواندن یک جدال مجلل در برابر “ناهار” (که با عنوان “Lantsch” هجی می شود) یا شرح لمس نحوه ارتباط ترابانت با نزدیکترین زبان لذت می برد. به قلب او ، فرانسوی ها یافتند.

موضوع واقعی کتاب اما به تدریج کم رنگ می شود: کمرنگ شدن زبانهای فردی ، کمرنگ شدن در جوامع زبانی – و آخرین نکته ، از همه مهمتر اینکه ، خود ترابانت ساکت است ، زیرا کار ، همانطور که او یادآور شد ، ایده او از خداحافظی

به گفته ترابانت ، زبان ها توسط دو سو main تفاهم اصلی تهدید می شوند. اولین مورد این است که اجازه دهیم زبان در ارتباطات ادغام شود: اگر فقط مسئله اطمینان از برقراری ارتباط بین فردی در زمینه اقتصاد جهانی است ، باید چندزبانگی را در اسرع وقت حذف کرد ، به عنوان مثال با معرفی یک زبان استاندارد جهانی در هیئت مدیره . .

در حال حاضر ، زبان انگلیسی زیر سوال خواهد رفت ، که اگر شخصی از ترابانت پیروی کند ، از قبل وجود آلمانی را تهدید می کند ، شاید نه در کوتاه مدت ، بلکه در میان مدت. زبان فقط زمانی از بین نمی رود که آخرین سخنران (یا آخرین سخنران ، اما ممکن است شخصی که با او صحبت کرده است) موقت را برکت دهد. این زوال خیلی زودتر آغاز می شود ، زمانی که زبان دیگری زمینه های گفتمان مانند علم ، عدالت ، آموزش عالی یا مدیریت را به دست می گیرد. زبان اصلی ، که دیگر استفاده نمی شود و بنابراین نمی تواند همگام با پیشرفت باشد ، فقط در یک زمینه غیررسمی ظاهر می شود.

سو mis تفاهم دوم در درک زبان صرفاً به عنوان واسطه ای برای بازتولید حقایق نهفته است – و بسیار ناقص است ، که صحت ندارد. چرا فرهنگ لغت از رنگ ها هنگامی که نام ها به عملکرد آنها در زبان های مختلف شناخته شده است؟ دادن طول موج در یک عدد بعلاوه یک واحد اندازه گیری بسیار عملی تر خواهد بود و نیازی به بحث نیست که آیا شلوار مورد نظر آبی یا سبز است ، یا آبی سبز ، سبز آبی یا حتی بنزینی -رنگ