بیشتر افراد در عکس ها لبخند می زنند تا زیبا و دنج به نظر برسند. اما آیا آنها واقعاً چنین کاری می کنند؟ Jan-Eric Lenkvist و همکارانش در دانشگاه هلسینکی ، لزوماً گفتند. مثل او در مجله “مجله تحقیقات شخصیت” گزارش ، این به لبخند – و به شخصیت ناظر بستگی دارد.

محققان اجتماعی فنلاندی 385 آزمودنی را ارائه دادند که هرکدام از آنها پرتره های 146 نفر را انتخاب کرده و تخمین می زنند: این شخص چقدر دوست دارد؟ بیش از 5000 تصمیم از این طریق گرد هم آمدند و بسیاری از موارد مختلف لایک و متنفر را آشکار کردند. زیرا نه تنها فرد شمارش شده ، بلکه ویژگی های بیننده نیز با یک پرسشنامه کوتاه در مورد “پنج بزرگ” شخصیت ثبت شده است: برونگرایی ، گشودگی نسبت به تجربیات جدید ، سازگاری ، وظیفه شناسی و روان رنجوری.

افراد باز برای جذابیت کمتر ارزش قائل هستند

همانطور که انتظار می رفت ، ابراز همدردی به یک طرف به ظاهر افراد به تصویر کشیده شده بستگی دارد. از افراد خنده و خونسرد به بهترین شکل استقبال می شد و همچنین به نظر می رسید سالم ، سرزنده ، جذاب ، مدرن ، گرم و زنانه به نظر برسید. از طرف دیگر ، برخی از آزمودنی ها عموماً دارای حسن نیت بیشتری هستند ، از جمله شخصیت های سازگار و برون گرا. این شخصیت همچنین تعیین می کرد که آنها چه کسانی را دوست دارند. برون گراها نسبت به درون گراها به ظاهر جذاب ، سالم و سنتی ارزش بیشتری می بخشند. افراد باز برای جذابیت کمتر مورد توجه قرار می گیرند و همچنین نسبت به افرادی که به نظر می رسد پر زرق و برق و غیر متعارف هستند مثبت ترند. نویسندگان این تحقیق گمان می کنند که سوژه ها اگر شبیه دیگران باشند ، بیشتر در عکس ها دوست دارند.

شخصیت بیننده همچنین بر نحوه واکنش آنها به چهره های خندان تأثیرگذار بود. لبخند مودبانه معمولاً کمتر از یک لبخند معتبر یا یک حالت خنثی صورت مثبت ارزیابی می شود. لبخند مودبانه به ویژه بر بسیاری از افراد روان رنجور و وظیفه شناس تأثیر منفی داشت. وقتی صمیمانه لبخند می زنید ، خطوط خنده در اطراف چشمان شما شکل می گیرد. اگر چشم ها نخندند ، لبخند مودبانه و جعلی به نظر می رسد.

این تمایز زمانی توسط روانشناس احساسات و محقق دروغ پاول اكمن انجام شد. مطالعات وی و بسیاری مطالعات دیگر نشان می دهد که لبخند واقعی در اطراف چشم از جذابیت و اطمینان بیشتری برخوردار است ، در حالی که لبخند بدون چین و چروک در بهترین حالت مودبانه ، در بدترین حالت “غلط” به نظر می رسد و حاکی از احساسات یا نیات پنهان است. اهمیت خطوط خنده با این حال ، بحث برانگیز است زیرا ممکن است بیشتر از شدت احساس لبخند باشد تا احساسات واقعی.

پس بهتر است در عکسها لبخند نزنیم؟ نتیجه گیری نویسندگان: بله ، اما تنها در صورت تحمل یک لبخند واقعی. اگر به نظر مصنوعی می رسد ، افراد از نظر عاطفی ناپایدار و وظیفه شناس تمایل به عکس العمل منفی دارند – برخی به این دلیل که فکر می کنند دوسوگرایی تهدیدآمیز است ، برخی دیگر به دلیل اینکه آنها جدیت را قائل هستند. با این حال ، محققان نمی خواهند یافته های خود را جمع بندی کنند. از یک طرف ، تأثیرات شخصیت بسیار ناچیز است. در مجموع ، آنها فقط حدود ده درصد از تفاوت تصمیمات را توضیح می دهند. از طرف دیگر ، مردم در فنلاند ، جایی که نظر سنجی انجام می شود ، کمتر از فرهنگ های دیگر لبخند می زنند. وقتی لبخند یک امر عادی است ، یک لبخند مودبانه می تواند از هیچ یک بهتر باشد.