باستان شناسی آینده عمدتا با پسماندهای پلاستیکی سروکار خواهد داشت. این نتیجه گیری است که هارولد میتوم از دانشگاه لیورپول و جیمز میک از اعتماد باستان شناسی Dyfed بر اساس یک کاوش غیر معمول انجام دادند: . این ساختمان ها بر اساس یافته های باستان شناسی در دهه 1980 ساخته شده اند و از آن زمان بخشی از سایت باستان شناسی است که به عنوان موزه در فضای باز مورد استفاده قرار می گرفت.

اگرچه ساختمان ها به طور منظم تمیز می شدند ، اما متخصصان مقدار زیادی قطعات پلاستیکی را به طور غیر منتظره پیدا کردند. میتوم و میک انتظار داشتند که ردپایی از این کاربرد پیدا کنند ، اما از تعداد زیاد و تنوع اقلام پلاستیکی متعجب شدند. نوشتن در “باستان”. در مجموع ، آنها دو قسمت پلاستیکی را در دو خانه گرد پیدا کردند.

ساختمان ها در سال های 2017 و 2018 به دلایل امنیتی تخریب و سپس باستان شناسی حفاری شدند – از یک طرف برای مقایسه تجزیه ساختمان با یافته های اصلی عصر آهن ، اما از طرف دیگر برای اثبات آثار استفاده مدرن است. تکه هایی از مواد بسته بندی و همچنین یک جعبه آرایش و عینک نمایشی به چشم آمد. میک و میتوم گزارش دادند که بیشتر قسمتها بازدیدکنندگان را پشت سر گذاشتند ، به خصوص کلاسهای مدرسه.

این دو محقق نوشتند ، فقط افراد نیستند كه زباله های پلاستیكی را به داخل ساختمان منتقل كرده اند ، جوندگان لانه هایی را در سوراخهای ساختمان ایجاد كرده و به نوبه خود قطعات پلاستیكی را از خارج حمل كرده اند. این کاوش ها نه تنها نشان می دهد که چگونه مدل های خاص استفاده میراث یک مکان باستان شناسی آینده را شکل می دهند ، بلکه تعداد زیاد و تنوع قطعات پلاستیکی معمول اواخر قرن 20 و اوایل قرن 21 است. حتی در خارج از مکان هایی که انتظار جمع شدن زباله های پلاستیکی را دارید. اما این ممکن است به زودی تغییر کند: بسیاری از ابتکارات در تلاشند پلاستیک ها را قابل تجزیه شیمیایی کنند. بنابراین ، عصر زباله های پلاستیکی می تواند یک قسمت بسیار کوتاه ، البته مشخصه در اکتشافات کاوش های باستان شناسی آینده باشد.