سرعت بازگشت حواس چقدر است؟

بیشتر افراد ظرف چند هفته بوی ، طعم و بیهوشی شیمیایی را برمی گردانند. در مطالعه ای از ژوئیه سال 2020 72 درصد از مبتلایان به کوید 19 مبتلا به مشکلات بو گزارش می دهند که ذهن آنها ظرف یک ماه برگشته است. 84٪ این را در مورد حس چشایی گفته اند. کلر هاپکینز ، پزشک متخصص گوش و حلق و بینی و تیمش در بیمارستان گای و سنت توماس لندن نیز تماشا کردندکه حواس به سرعت برمی گردند: آنها 202 بیمار را در یک ماه معاینه کردند و دریافتند که 49٪ در این دوره کاملا بهبود یافته و 41٪ دیگر بهبود را گزارش کرده اند.

با این حال ، در دیگران علائم پایدارتر هستند. درک برخی از افراد مبتلا فقط به آرامی بهبود می یابد. به گفته هاپکینز این پیامدهایی دارد: تا زمانی که فرد حس بویایی خود را بازیابد ، او اغلب بوها را ناخوشایند یا از نظر حافظه تغییر می دهد ، پدیده ای معروف به پاروزمیا.

“اکثر مردم متوجه اهمیت بویایی برای زندگی خود نمی شوند.”(Shima T. Moyn)

هاپکینز می گوید برای این افراد “همه چیز بوی قوی می دهد” و این تأثیر می تواند ماه ها ادامه داشته باشد. احتمالاً به این دلیل است که با بهبودی اعصاب بویایی دوباره مرتب می شوند. دیگران ماهها آنوسمی هستند و علت آن مشخص نیست. پزشک گوش و حلق و بینی گمان کرد که عفونت ویروس کرونا باعث از بین رفتن اعصاب بویایی در این موارد شده است.

از دست دادن حواس شیمیایی با ما چه می کند؟

اگرچه این آسیب نسبت به از دست دادن حس های دیگر مانند بینایی یا شنوایی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است ، اما کارشناسان می دانند که عواقب آن می تواند شدید باشد. نتیجه نهایی این است که مبتلایان در معرض خطر بیشتری مانند مسمومیت با آتش سوزی یا مواد غذایی هستند. کارشناسان در سال 2014 به این نتیجه رسیدند.که افراد مبتلا به آنوسمی در معرض خطرات خاصی مانند غذای خراب دو برابر بیشتر از افراد با بوی طبیعی هستند.

سنجش سایر اثرات دشوارتر است. شیما تی موین می گوید: “اکثر مردم متوجه اهمیت بویایی در زندگی خود نمی شوند – تا زمانی که آن را از دست بدهند.” بدیهی است که از دست دادن عطر و طعم غذا ضرر بزرگی است ، اما سایر برداشت ها نیز قابل توجه است. به عنوان مثال جان هیز به ضرر و زیانی اشاره می کند که والدین احساس می کنند اگر دیگر نتوانند از طریق “بوی کودک” با کودک تازه متولد شده خود ارتباط برقرار کنند. و به گفته معین ، به نظر می رسد مشکلات بویایی با افسردگی در ارتباط است ، حتی اگر مکانیسم بیولوژیکی پشت آن نامشخص باشد.

آیا روش های درمانی وجود دارد که حس بویایی را بازیابی کند؟

عدم تحقیق در مورد این موضوع همچنین بدان معنی است که درمان های موثر شناخته شده کمی وجود دارد. با این حال ، یک گزینه ، آموزش بویایی است که در آن افراد مبتلا به طور منظم رایحه های از پیش تعیین شده را برای یادگیری دوباره آنها بوی می دهند. کلر هاپکینز برای کمک به گسترش دانش در مورد این آموزش با مردم ، با یک موسسه خیریه انگلیسی به نام AbScent همکاری می کند. حتی قبل از همه گیری ، کارشناسان شواهدی یافتند که نشان می دهد این روش می تواند حس بویایی آسیب دیده را بهبود بخشد. با این حال ، به نظر نمی رسد که برای همه مفید باشد.