البته کارشناسان احتمال بهمن را بررسی کرده بودند اما در ابتدا آن را رد کردند. گروه تور ، همانطور که از تجربه آنها می توان استنباط کرد ، در مکانی مستقر شدند که بهمن بسیار بعید به نظر می رسید. با این حال ، گائوم و پوزرین در “طبیعت” اشاره كردند كه باورنكردنی به معنای غیرممكن نیست و ترسیم شرایط ویژه ای كه در اول فوریه 1959 ، در نیمه شب ، یك صفحه برف كوچك درست بالای چادر افتاد و فعال شد گردشگران ، چادر می رفت.

زنجیره ای از شرایط ناگوار

یک عامل کلیدی این است که این گروه برای محافظت از چادر خود در برابر باد ، یک فرورفتگی کوچک در دامنه حفر کردند. اگر شیب بالای چادر برای بهمن خیلی مسطح باشد ، این طبیعی و معقول است. با این وجود شیب آن به قدری شیب دار بود که باعث می شد تا برف در شرایط بسیار ویژه ای بلغزد – و به گفته هر دو محقق ، عوامل لازم در گردنه دجتلو جمع شدند. در واقع ، به گفته محققان ، شیب نسبتاً کم حتی سرنوشت گروه گردشگر را مهر و موم می کند.

در زیر لایه رویایی و نازک برف ، لایه ای از به اصطلاح شناور برف قرار داشت ، لایه ای از برف که در آن کریستال های یخی به شکل فنجان با چسبندگی بسیار ضعیف تشکیل شده بودند. یک صفحه می تواند به راحتی روی چنین موقعیتی بلغزد. متأسفانه ، محققان گمان می كنند كه زاویه تمایل این موقعیت دقیقاً در آن ناحیه باریك بوده كه در آن بهمن نه ممكن است و نه بلافاصله بلغزد.