در مورد مهمترین چیز ، تحقیق در واقع بسیار ساده است. بیشتر اوقات این مربوط به شمارش چیزی است. بسیاری از اندازه گیری ها و آزمایش ها بر اساس شمارش اشیاء یا رویدادها است. به عنوان مثال ، در نجوم ، فوتون هایی را که روی آشکارسازهای تلسکوپی قرار می گیرند “شمارش” می کند. البته ، عدد مطلق به ندرت جالب است. شمارش توسط دستگاهی انجام می شود که میزان تابش الکترومغناطیسی را به تصاویر یا نمودارهایی که به راحتی قابل مشاهده هستند تبدیل می کند. سپس می توانید به عنوان مثال به ستارگان آنها نگاه کنید ، که ممکن است برای به دست آوردن اطلاعات مورد نیاز آنها نیز شمارش شود.

در فیزیک ذرات ، برخورد ذرات با وسایل اندازه گیری شمارش می شود. در جاهای دیگر الکترونها و جریان الکتریکی حاصله شمارش می شوند. در پزشکی ، شما تعداد ویروس ها یا آنتی بادی های موجود در بدن خود را شمارش می کنید. و در زیست شناسی ، شما می خواهید بدانید که با چند موجود زنده سر و کار دارید.

آیا تعداد پرندگان در یک منطقه خاص کاهش می یابد؟ آیا تعداد حشرات بیشتر یا کمتر از سالهای گذشته است؟ آیا جمعیت در حال افزایش است یا کوچکتر؟ برای پاسخ به چنین س questionsالاتی ، فرد باید از ترتیب بزرگی که می توان انتظار داشت ایده ای داشته باشد. برای این کار می توانید از فرمول استفاده کنید ، توسط زیست شناس آمریکایی جان داموت در سال 1981 منتشر شد.:

بارگذاری …

D نشان دهنده چگالی یک جمعیت معین و W نشان دهنده میانگین جرم موجود زنده بالغ از گونه مورد نظر است. اگر به این فرمول دقت کنید و تجربه ارزیابی داده ها را داشته باشید ، بلافاصله به مناسب ترین خط رگرسیون خطی فکر خواهید کرد.

فرمول داموت را نیز می توان به صورت زیر فرمول بندی کرد: اگر لگاریتم میانگین جرم بدن W افراد از گونه های مختلف در محور x نمودار و لگاریتم تراکم جمعیت آنها D در محور y رسم شود ، آنگاه دلخواه به دست نمی آید جمع آوری امتیاز. مقادیر در یک خط مستقیم که از گوشه سمت چپ بالای نمودار به گوشه سمت راست پایین منتقل می شود ، توزیع می شوند. به بیان ساده تر: هرچه جرم موجود زنده کوچکتر باشد ، تعداد آنها بیشتر است.