به خصوص در حرکاتی که کنترل تعادل در آنها نقشی اساسی دارد ، شاهد تغییرات زیادی در تمام ساختارهای مغزی درگیر ، حتی در سطح نخاع هستیم. تمام تغییرات در مدیریت موتور. مناطق خاصی از مغز توسط حرکت حل می شوند. اگر آنها با هم فعال باشند ، با هم موثرتر عمل می كنند. این بر اساس یک روند فیزیولوژیکی به نام تقویت طولانی مدت است. برای انجام این کار ، سیستم عصبی برای موفقیت حرکت به بازخورد ، شبه بازخورد نیاز دارد.

مانند: بله ، این حرکت خوب بود ، من زمین نخوردم.

درست است.

“ما هیچ تغییری به سایر موارد تعادل نمی بینیم”

مطالعات نشان می دهد که ما بیشتر و بیشتر سقوط می کنیم زیرا سبک زندگی مدرن به تعادل ما آسیب می زند. آیا می توانم با یادگیری slackline از این امر جلوگیری کنم؟

این حرف تا 10 تا 15 سال پیش گفته می شد. آنها گفتند: “توازن بهتری پیدا می کنی.” این بدان معنی است که می توان اطلاعات محیطی را بهتر جذب کرد و پاسخ حرکتی بهتری را تشکیل داد. تحقیقاتی که اکنون انجام می دهیم این را زیر سوال ببرید. ما دریافتیم که این اثر کاملاً مشخص برای وظیفه انجام شده است. بنابراین تعادل وجود دارد نه مهارت بلکه مهارت.

این یعنی چی؟

اگر در شعبده بازی تبحر دارم ، این بدان معنا نیست که می توانم پرتاب های آزاد بیشتری را در بسکتبال بدست آورم. اینها مهارتهای خاصی هستند که شما باید یکی یکی یاد بگیرید. Slacklining یک مهارت هماهنگی بسیار خاص است که به شما کمک می کند در این مسیر بایستید و راه بروید. اما هیچ تغییری به سمت سایر مشکلات تعادل نمی بینیم. وضعیت سقوط در زندگی روزمره به هیچ وجه قابل مقایسه با آنچه من در یک خط شلیک انجام می دهم نیست.

این خیلی انگیزه آور نیست.

مسئله این است که ما خیلی ساده فکر می کنیم. اگر یک فرد مسن بتواند روی خط شلی راه برود ، آنها چیزهای بیشتری با خود حمل می کنند: آنها نه تنها به میلیون ها سلول عصبی که حرکت را سازمان می دهند ، بلکه به تمام عضلات اصلی نیز برای تثبیت آنها نیاز دارند. بازوها و عضلات پا نیز مهم هستند. او باید مقداری تحرک در مچ پا و مفصل ران داشته باشد تا حرکاتی را که هنگام راه رفتن روی مفصل لرزان ایجاد می شود ، در خود جای دهد. اسلاکلاین ، قسمتهای بی شماری از بدن را تمرین می دهد – تقریباً همه چیز. برای افراد مسن که آموزش اسلک لاین ندارند اما تعادل تجهیزات ناپایدار آموزش دیده اند ، به عنوان مثال قدرت در حال بهبود است.

بنابراین نیازی نیست که slackline باشد؟

البته که نه. حتی شخصی که هفته ای دو بار در حال دویدن در جنگل است به طور خودکار تعادل را تمرین می دهد. باید در جاده های ناهموار تثبیت شود و با موانع کنار بیاید. این به این معنی است که خطر سقوط آن کاهش می یابد. تمرینات قدرتی نیز می توانند این کار را انجام دهند: عضلات توانایی تولید سریعتر قدرت را دارند. به طور کلی می توان گفت هرکسی که به نوعی شکل بدنی خود را بهبود بخشد خطر زمین خوردن را نیز کاهش می دهد.